Chlamydia pneumoniae jest bakterią przenoszoną drogą kropelkową, która wywołuje zapalenie płuc. Drogi oddechowe „wyściełane” są nabłonkiem migawkowym (rzęskowym), który znacznie ułatwia ich oczyszczanie z kurzu, pyłu i patogennych organizmów. Skoro właśnie wśród nich bytuje i rozmnaża się Chlamydia pneumoniae, należałoby oczekiwać, że z biegiem czasu delikatne migawki, pokrywające komórki nabłonkowe, ulegną doszczętnemu zniszczeniu. Tak też się dzieje.

Początkowo, choroba przebiega bezobjawowo. Potem pojawia się zapalenie jamy nosowej, gardła, krtani, zatok, tchawicy, oskrzeli i płuc. Zakażenie często przechodzi w fazę przewlekłą, która daje bardzo skąpe objawy. Obecność Chlamydia pneumoniae wiąże się też z rozwojem choroby wieńcowej, zapalenia wsierdzia, powstawaniem blaszki miażdżycowej, nadciśnieniem tętniczym, zapaleniem naczyń, chorobą Alzheimera, stwardnieniem rozsianym, astmą, alergią, sarkoidozą.

Jak działa chlamydia

Bakterie Chlamydia pneumoniae wykazują aktywność cytotoksyczną w stosunku do nabłonka dróg oddechowych. Tutaj właśnie namnażają się i stopniowo niszczą komórki gospodarza. Diagnostyka pod kątem obecności Chlamydia pneumoniae zostaje uruchomiona dopiero po wykluczeniu obecności drobnoustrojów, charakterystycznych dla układu oddechowego.

Niestety, bakterie chlamydii są oporne na standardowe antybiotyki, jakimi leczy się typowe zapalenia. W tym przypadku należy użyć znacznie silniejszych medykamentów, które uszkadzają DNA i zaburzają syntezę białek. Są to: fluorochinolony, tetracykliny i makrolidy. Mimo, iż znane są już antybiotyki pomocne w leczeniu chlamydii, choroba nadal jest ciężka do całkowitego wyleczenia. Jest to związane z tym, że chlamydie bardzo dobrze „wiedzą” jak bronić się przed wrogiem. Na czym polega więc sekret ich działania?

Zobacz też: Test na zakażenie chlamydia

Chalmydie mają dwuetapowy cykl rozwojowy, z dodatkową możliwością przetrwalnikowania. Ciałko elementarne, kształtem przypomina gruszkę, a otoczka zawiera hemaglutyninę – związek ułatwiający przedostanie się do wnętrza komórki gospodarza.Taka postać jest bardzo odporna na działanie niekorzystnych warunków, jakie stawia środowisko. Po jakimś czasie przechodzi metamorfozę i wówczas staje się ciałkiem siateczkowatym (retikulinowym), o dość luźnej strukturze, przez co możliwe jest wniknięcie do jego wnętrza ATP, pochodzącego od gospodarza. ATP to nic innego, jak nośnik energii, niezbędny do zasilenia każdej komórki żywej. Ciałko retikulinowe jest formą wegetatywną z DNA, porozrzucanym na terenie całej cytoplazmy.

W dalszej kolejności ciałko dzieli się, by w końcu utworzyć wtręt, który powoduje zniszczenie komórki żywiciela. Jednocześnie spora ilość ciałek siateczkowatych przechodzi w swoje formy pierwotne. Wtręt pęka, a bakterie zostają uwolnione na zewnątrz. Zaczynają ponownie atakować. Z jednej pękniętej komórki może uwolnić się od stu do tysiąca nowych osobników, przystosowanych do zarażania. Pod wpływem antybiotyków, bakterie mogą przejść w ciałka przetrwalnikowe, czyli formy zdolne do przetrwania w najgorszych warunkach. Są one odpowiedzialne za zakażenia przewlekłe.

Objawy chlamydii

W pierwszej fazie choroby pojawiają się objawy ze strony górnych dróg oddechowych, a później infekcja rozpowszechnia się na oskrzela i płuca. Początkowo badania fizykalne nie ujawniają odchyleń od formy prawidłowej.

więcej: http://chlamydia.org.pl/chlamydia/objawy-chlamydii/

Drugi etap choroby rozwija się po ok. sześciu tygodniach od objawów pierwotnych. Chlamydiowe zapalenie płuc na ogół ma przebieg łagodny, ale u nieznacznej ilości populacji ludzkiej stwierdza się objawy ciężkie, zwłaszcza u osób starszych i z innymi chorobami przewlekłymi. Okazuje się, że czynnikiem sprzyjającym rozwojowi chlamydii jest dym papierosowy. Wspólnie uszkadzają komórki nabłonka dróg oddechowych i aparat rzęskowy. Powoduje to odsłonięcie wrażliwych zakończeń nerwowych, czego efektem jest znaczna nadwrażliwość. Ciekawym odkryciem jest udział bakterii w chorobie Alzheimera – Chlamydia pneumoniae wywołuje procesy zapalne, jakie predysponują do uszkodzeń komórek nerwowych.